Lekcja na Boże Ciało

Lekcją (pierwszem czytaniem) w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego przeznaczoną na uroczystość Bożego Ciała są słowa wyjęte z 1 Listu do Koryntian 1 Kor 11, 23 - 29

Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: "Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje, które za was będzie wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę". Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: "Ten kielich jest Nowym Testamentem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na Moją pamiątkę". Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie. Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej.
Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije. 

Warto dodać, że jest to powtórzona, choć minimalnie skrócona treść lekcji, jaką mamy w Wielki Czwartek (1 Kor 11, 20 - 32). Gdyby więc ktoś miał ewentualnie jakieś wątpliwości, czy słowa te są istotne, to trudno o lepszy dowód: są wypowiadane w dzień ustanowienia sakramentów kapłaństwa i Eucharystji.

Tymczasem w posoborowiu są inne czytania. W Boże Ciało mamy obok Ewangelji:

(Wj 24,3-8)
Mojżesz wrócił z góry i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy. Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom izraelskim złożyć Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni. Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów.

(Hbr 9,11-15)
Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką - to jest nie na tym świecie - uczyniony przybytek, ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie. Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu. I dlatego jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy.

zaś we Wielki Czwartek  lekcja z listu do Koryntian jest okrojona (1 Kor 11,23-26)

Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę! Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę! Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.

Napiszę to wyraźnie: słów:

Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije.

nie ma jako czytań w posoborowiu na żaden dzień, w żadnym ze wprowadzonych przez Bugniniego i Montiniego "roków liturgicznych" A, B czy C. Teoretycznie burzyli oni tradycyjny układ katolickich czytań i dołączyli dodatkowe czytanie, by więcej tekstów Pisma Świętego było czytanych wiernym, a w praktyce - dokonali bezmyślnego (tudzież przemyślanego, jak kto woli) zniszczenia organicznej tkanki, jaka wytworzyła się przez półtora tysiąclecia katolicyzmu.

Wyrugowanie zaznaczonych słów św. Pawła to typowa "biała herezja". Niby nic się nie zmienia, ale wprowadza się zupełnie inny akcent, pomijający grzech, winę i możliwość potępienia. Tekst skupia się na darze Chrystusa dla Swojego Kościoła, ale pomija, iż dar ten przeznaczony jest dla odpowiednio przygotowanych duchowo. Stąd nie dziwne, że w posoborowiu zachodnioeuropejskim do Komunji Świętej przystępuje od 80 do 100 % uczestników NOMu. Jest to w pełni zgodne z teologją wyrażaną przez liturgję.

Zmiana układu czytań jest często lekceważona. Niesłusznie! Wprawdzie czytania mają marginalne znaczenie we Mszy, ale destrukcja dotychczasowego układu spowodowała, że cała dotychczasowa homiletyka stała się bezużyteczna. Przez setki lat drukowano dzieła, w których dobrzy kaznodzieje wykładali Pismo Święte. Były kazania dla różnych klas i grup społecznych, dopasowane do poziomu i zainteresowania wiernych. Kapłani powszechnie korzystali z tych opracowań, dzięki czemu przekazywali słuchaczom kazania katolickie. Po deformie posoborowej można było oddać te książki na makulaturę a w ich miejsce wstawić dziełka napisane przez aktywistów Kościoła posoborowego, którzy już zadbali, by przekazać wiernym treści zgodne z duchem Soboru Watykańskiego II.


Wyrugowanie z czytań wersów od 27 do 32 z pierwszego listu św. Pawła do Koryntian mogło zostać nieźle uzasadnione przez dewastatorów posoborowych. Bowiem jak sprawdziłem u eksperta, w liturgji św. Bazylego, stosowanej przez chrześcijan wschodnich, wielkoczwartkowe czytanie również kończy się na wersie 26. Prawda, że na tej podstawie można było dorobić piękne uzasadnienie ? Czerpanie z dorobku chrześcijan wschodnich było jedną z najwygodniejszych pałek, jakimi dewastowano Kościół rzymskokatolicki.